Tom, Rozdzial

 1     1, 12|   opłotki, druhny zaśpiewały:~A płakała dziewczyna,~Jak jej ślub
 2     2, 16| wsparłszy twarz na dłoniach też płakała, aż jej łzy ciekły przez
 3     2, 19|       ze sobą, bo Hanka rzewnie płakała.~
 4     2, 25|         podoba - nie przychodź, płakała po tobie nie będę.~- Przykrzy
 5     3, 26|       polewając gorzkimi, długo płakała i boleśnie a cichuśko skarżyła
 6     3, 27|       swoim, to i za tym by nie płakała, bo u matki było jej też
 7     3, 27|       ta tęskność niezmożona. I płakała tak bezwolnie i prawie bezboleśnie,
 8     3, 36|        się pośpiesznie:~I znowu płakała.~To wychodziła za dom i
 9     3, 36|   oczyma po świecie szerokim. I płakała wtedy jeszcze żalniej, smutniej
10     4, 37|         i nie bacząc na deszcz, płakała tam długo i tak rzewliwie,
11     4, 40|      dokoła i buchnęła płaczem. Płakała z radości, płakała, że słońce
12     4, 40|     płaczem. Płakała z radości, płakała, że słońce przygrzewało
13     4, 41|       jak jeno poredził, że już płakała coraz ciszej przywierając
14     4, 41|        i taki dopust udźwignę - płakała cicho.~Medytował długo i
15     4, 42|         sadów.~I nieraz jeszcze płakała na swoją biedę, jeno co
16     4, 47|    pospuszczać! Już ja nie będę płakała przez ciebie, jak Hanka