Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         modlitwą zwrócił się do ołtarza i padł na kolana - jęk przeleciał
 2     1, 4 |         podnosił się z nagła od ołtarza i płynął nad pochylonymi
 3     1, 4 |     schodził wolno po stopniach ołtarza w ulicę z nagła uczynioną
 4     1, 5 |     wynosił.~- I... inom bliżej ołtarza chciał być...~- Pan Jezus
 5     2, 22|   prośby...~I schodzi do niej z ołtarza, jak stała, w koronie złotej,
 6     2, 24|       płakaniem przystępował do ołtarza chyląc pokornie głowy pod
 7     2, 24|        w komżę, siedział z boku ołtarza z książką w ręku i raz w
 8     3, 30|        ławkach stojących z boku ołtarza modliły się na książkach
 9     3, 30|  poredzając cosik; na stopniach ołtarza stojała z daleka młynarzowa
10     3, 30|      potem ksiądz zaintonował u ołtarza pieśń Zmartwychwstania,
11     3, 34|       ksiądz zabronił stawiania ołtarza przed wójtem, jak to co
12     3, 34|      pierwszego z prawej strony ołtarza, do Borynów; droga się w
13     3, 34|   powiódł naród do młynarzowego ołtarza.~Upał się był jeszcze podniósł,
14     4, 38|        niekiedy śpiew buchał od ołtarza, czasem zajazgotały dzwonki,
15     4, 41|    kulasy odrąbała abo i z tego ołtarza zdarła i poniesła do Żyda,
16     4, 48| śmiertelny smutek.~Proboszcz od ołtarza żegnał odchodzących, a kiej