Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      złotówkę.~- Dobrodzieju nasz serdeczny, dobrodzieju!~
 2     1, 7 | Jezusa. Nie uląkł ci się Pan nasz, nie... poznał, że to ten
 3     1, 7 |      jego nogów...~...to Pan nasz Jezus Chrystus Przenajświętszy
 4     1, 10|  dworu, że dziedzic sprzedał nasz las!... A chcecie, to wam
 5     2, 14|   naszych za daleko.~- A jak nasz bór zaczną?... - zapytał
 6     2, 16|       przy której blasku Pan nasz się narodził, niech będzie
 7     2, 25|       ni podarować! Dwór las nasz tnie, dwór nikomu z naszych
 8     2, 25|   miarka się przebrała, tnie nasz bór! Pozwolim to, na to,
 9     2, 25|  nikto go nam nie przyznaje. Nasz bór, a tnie go! To i cóż
10     2, 25|     Nie rąbać! Wara od boru! Nasz las, nie pozwalamy! - wrzeszczeli
11     3, 29|      baby.~- Dyć to Kruczek, nasz... juści, żal mu szkody...
12     3, 30|     la mojego ptaka. Ale nie nasz kogut, nie, Józia! Gulbasiak
13     3, 30|     z piór.~- Pewnie, że nie nasz! - rzekła nie mogąc rozpoznać.-
14     3, 34|         Jakeś i z dziedzicem nasz las obrabiał - dodał groźnie
15     4, 38|     jakiś czas zwolni, jeśli nasz proboszcz napisze o to do
16     4, 43|      zaręczył u dziedzica za nasz grunt, a i w niejednym nas