Tom, Rozdzial

 1     1, 5 | jesiennego zmroku, w którym jak kwiaty złote płonęły okna chat
 2     1, 5 |    skąpstwo.~- Hale, ta żółta w kwiaty, z rubla kosztuje abo i
 3     1, 11|  strojne i urodne wszystkie, że kwiaty to były, nie kwiaty, a ona
 4     1, 11|          że kwiaty to były, nie kwiaty, a ona między nimi najśmiglejsza
 5     2, 16|    szyby malowały się w rózgi i kwiaty dziwne...~Wieś zginęła w
 6     2, 21|       złoście i bladły, kiej te kwiaty na mrozie, bo sił zaczynało
 7     3, 29|       boćki brodziły po łęgach, kwiaty też kajś niekaj buchały
 8     3, 30|    piesneczki zawodząc, iż kiej kwiaty makowe lebo nasturcji roiły
 9     3, 32| zielonawe pole, skulały zziębłe kwiaty.~Wrony kołują górą, to plucha
10     3, 32|   rozwlókł na staje, że jako te kwiaty widniały kobiety wśród zieleni,
11     3, 33|        tym pacierzem pierwszym; kwiaty się otwierały podnosząc
12     3, 33| przybrali kapliczkę w zieleń, a kwiaty, ktosik śmieci wygarnął,
13     3, 34|        się od głosów i ostatnie kwiaty z drzew leciały ~Przed Borynami
14     3, 36|   czerwone wełniaki niby makowe kwiaty płonęły w słońcu, piesneczki
15     4, 37|       więdły pomdlałe chwasty i kwiaty.~Ryk się naraz wydarł przeciągły
16     4, 45|       kłosy i poślepłe w żarach kwiaty zwisały pomdlałe.~Upalna