Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    pustych sennych drogach, nad którymi pochylały się jarzębiny
 2     1, 4 |       już we drzwiach wielkich, którymi przez obłoki dymów kadzielnych
 3     1, 8 | wymknęła i podeszła do braci, z którymi rajcował a popijał Jambroży.~
 4     2, 13|        nie brał w te same ręce, którymi teraz gotów był ją rozdzierać.
 5     2, 22|      jeszcze parę dziewczyn, za którymi ściągali w pojedynkę parobcy.~
 6     2, 24|       złego, wiem ci ja nawet z którymi, wiem, patrzę nawet na nich,
 7     2, 25|       te rzekome dąsy i gniewy, którymi to kobiety chłopów wojują.
 8     3, 27|       kowalowe krzyki i groźby, którymi jej bronił wstępu, srodze
 9     3, 27|     wlepiając je naraz we drzwi którymi właśnie kowal wchodził niespodzianie.~-
10     3, 28|   najbliższym krewniakom albo z którymi przyjacielstwo trzymał,
11     3, 29|    przedrzeć do strażników, nad którymi co chwila trzęsły się zaciśnięte
12     3, 30|     pozatykane i te świerczaki, którymi umaili ołtarze i ściany
13     4, 38|      niego z tyłu od wozów, pod którymi siedział.~- Co wy robicie
14     4, 39|        nad drogą gałęziach, pod którymi przejeżdżały kopiaste wozy,
15     4, 42|       nie nadchodzą Antkowie, z którymi za nic spotkać się nie chciała
16     4, 44|        przez kupę ludzi, między którymi był wójt, młynarz, a nieco