Tom, Rozdzial

 1     3, 32| świątecznie; wstęgi zaplatając w kosy, niejedna w dyrdy leciała
 2     3, 33|   świtania pucują się do czysta, kosy we wstęgi pletą i kokoszki
 3     3, 36|        jęli raz po razie gładzić kosy osełkami. ~- Sielna trawa
 4     3, 36|     rozlegały hukliwie, dzwoniły kosy, buchały śmiechy wesołe
 5     4, 40|      smętarzem cięli koniczynę i kosy migotały nad ziemią niby
 6     4, 41|          trzy tygodnie zadzwonią kosy! No, mówię ci!...~Antek
 7     4, 45|          kuźni, jak kowal stalił kosy i nacinał ostrza sierpów;
 8     4, 47|      niekaj po wyżniach błyskały kosy, ale we wsiach, gdzie były
 9     4, 47|    chałupą brząkały rozklepywane kosy, kobiety zwijały się przy
10     4, 47|         żyta jakby się prosiły o kosy, a jęczmiona już dochodziły,
11     4, 47|       niekaj błyskały z brzękiem kosy i kładły się źrałe, ciężkie
12     4, 49|          świstało płytkie ostrze kosy i pojękiwały ściany żyta.~
13     4, 49|        chałupy błyskały sierpy i kosy, z każdego obejścia wytaczały
14     4, 49|   żarliwie imając się sierpa czy kosy zaczynał rznąć i kosić.~
15     4, 49|    wieczora połyskiwały sierpy i kosy, bielały koszule, czerwieniały
16     4, 49|      górkach owsy skamlały się o kosy, a jęczmiona dojrzewały