Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        że ten dzieciak to...~- W imię Ojca i Syna! Wściekła się
 2     1, 4 |  gospodarzy i że wspominano jego imię, szczekał radośnie i gonił
 3     1, 6 |     Kostucha waszej dziewusze na imię...~- Z młodszymi hula, a
 4     2, 16|    narodził, niech będzie święte imię Jego pochwalone!~Powtórzyli
 5     2, 18|       spytać, czy to prawda?~- W imię Ojca i Syna, a skądże mnie
 6     2, 22|     Krakowa, a Zofia było jej na imię, dzieci z nią miał, na zamek
 7     2, 22|      kmieć, Kazimierz mu było na imię, a na przezwisko Jastrząb,
 8     2, 25|       krzyknął żegnając się:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha świętego!
 9     3, 28|         dzieje, powiadały...~- W imię Ojca i Syna! - krzyknęła
10     3, 30|            A dyć nie co insze, w imię Ojca i Syna! - krzyknęła
11     3, 31| chrześcijanina, któremu Rocho na imię przy chrzcie świętym dano,
12     3, 34|      zbierały. Nieżywe leżą.~- W imię Ojca i Syna, to jedźże do
13     3, 35|   zawołał:~- Pora już! chodźmy w imię Boże!~Przodem ruszył, a
14     4, 40|        pohuśtywał.~- Rocho mu na imię! Pietras, a chodźże i ty
15     4, 41|    Jagusinego pola.~Drgnął na to imię, lecz dopiero w jakieś Zdrowaś
16     4, 48| wypędziłam, rozumiesz teraz?~- W imię Ojca i Syna! Co mama mówi! -