Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |             wosk topiony lali jej w gardziel i nic... i sól... i nic...
 2     1, 10|       chciało mu się chycić kogo za gardziel, dusić, rozdzierać i bić
 3     2, 21|      zakręcony w kij, wrzynał się w gardziel i dusił, szła coraz wolniej
 4     2, 24|       odnieś abo sam mu odniesę i w gardziel wrażę, niech się udusi swoją
 5     2, 24|           nieprzeparta bierze go za gardziel i do ziemi przygina, do
 6     2, 25|            wilk wściekły, zdusił za gardziel; aż grdyka zachrzęściała,
 7     3, 26|             Chyciło ją tak cosik za gardziel, że urwała, dowlekła się
 8     3, 28|       odzieniu, taką chęć poczuł za gardziel ją chycić, powlec po izbie
 9     3, 31|           nowe żałoście chwytały za gardziel i ta pusta stajnia, kiej
10     3, 32| zniechęcenie i taki płacz chycił za gardziel, że wsparłszy się o barłóg
11     3, 32|       piekące wzbierają, jak żal za gardziel dusi, mrokiem przesłaniają
12     3, 35|       ślepiami, strach go ułapił za gardziel, trząsł się cały, słowa
13     4, 37|            zdradna ręka przydusi za gardziel i lubego żywota zbawi.~O
14     4, 40|            szumiało i kurz zapierał gardziel, przysiadł pod krzyżem w
15     4, 42|         serce biło mu kiej młotem i gardziel zatykało. Chodził układając
16     4, 45|          niezgorzej! - chycił ją za gardziel jakiś radosny lęk, że ledwie