Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |  wszystko ino przez zazdrość - broniła mocno wójtowa~- Ja też nie
 2     1, 7 |    wywłóki różne i lekuje... - broniła gorąco Józia.~Roch powrócił
 3     2, 14|      zaglądał, choć mu Weronka broniła, a w jakiś czas po nim najniespodziewaniej
 4     2, 17| myślała o Antku, i już się nie broniła przed wspominkami, i nie
 5     2, 22|     Jasiek całkiem był głupi!- broniła go Nastka, Mateusz pomagał
 6     2, 22|     był na skonaniu...~Kobieta broniła go, jak mogła, obrazem świętym
 7     2, 22|       z Panem Jezusem; tyle że broniła go kobieta różańcem, to
 8     2, 25|       nie ustępowała bez musu, broniła się, jak mogła, ale to jarzmo
 9     3, 26|      każdej godzinie i tym się broniła od mrozów, nędzy i śmierci...~
10     3, 27|       a jak ta suka warowała i broniła swojego, pewna rychłej śmierci
11     4, 39|   ruchajcie, niech się suszy - broniła Hanka.~- A już te buciary
12     4, 39|          Co mi tam bogactwo! - broniła się Hanka, lecz skoro się
13     4, 41|      niech drugie zaświadczą - broniła syna gorąco. - Biedocie
14     4, 42|         Hale, jeszcze czego! - broniła się zesromana.~- Dyć to
15     4, 47|     ale Jagustynka zapalczywie broniła.~- Tereska niewinowata! -
16     4, 49|     przytulona do ściany i nie broniła się, nie wydała nawet głosu,