Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |     zmierzchu wyczekiwał kiej zmiłowania...~Sto razy chciało mu się
 2     2, 14| chałupach i czeka roboty kiej zmiłowania. Mało tu w samej Woli, mało
 3     2, 16|  święto, radosny dzień cudu i zmiłowania Jezusowego nad światem,
 4     2, 16|     to pod krzyżami wystaje i zmiłowania boskiego czeka!... Kubowa
 5     2, 16|       cudu, w ten widomy znak zmiłowania Pańskiego nad światem.~Serca
 6     2, 18|      wsi siedzi i roboty kiej zmiłowania wygląda! Wiecie sami które,
 7     2, 20|        trujesz się i boskiego zmiłowania wyczekujesz! Póki się człowiek
 8     2, 22|      ręce wyciągnięte trzyma, zmiłowania czeka i już od wiek wieków
 9     2, 25|     na księżą oborę patrzył i zmiłowania Pańskiego wyglądał - aż
10     2, 25|  siedź, łajnem się ogrzewaj i zmiłowania Pańskiego czekaj!~- Odebrać
11     3, 33|   schnął w kreminale i Bożego zmiłowania wyglądał. W chałupie też
12     4, 37|       nieba chmurnego żebrały zmiłowania. Twarze bladły, dusze jęły
13     4, 41|     oczy wypłakują i boskiego zmiłowania czekają! A już najbarzej
14     4, 41|    się na Opatrzność i czekać zmiłowania Bożego.~- Hale, i wezmą
15     4, 48|     nic i nikaj, nie było już zmiłowania i poratunku.~Zabrakło jej