Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    mi się, co?...~- A juści, żeście to rozeznali?... no, no.~-
 2     1, 2 |    iść.~- Pójdę. Bóg zapłać, żeście mi powiedzieli, bo wiedziałem
 3     1, 6 |     dam.~- Nie próżno mówią, żeście we wsi najmądrzejsza...~-
 4     2, 18|     u was był sam dziedzic i żeście z nim poszli.~- Nie naredzałem
 5     2, 20|      sparzyła kiej pokrzywa, żeście się tak ciepnęli !~- Cygaństwo
 6     2, 24|     Dyć są w chałupie, są... żeście to przyszli... Hanka!... -
 7     3, 26|    pocałować.~- A powiedali, żeście już nogi wyciągnęli gdziesik
 8     3, 28|  pałą po łbie świntuchowi!~- Żeście to pośpieszyli tak rychło!~-
 9     3, 28|   hamował.~- Nie wiedziałem, żeście aż tylego wieprzka sobie
10     3, 28|   stara.~- Niby jakim prawem żeście zarżnęli! - zakrzyczał wzburzony.~-
11     4, 37|      to ni pary nie puszczę, żeście starego podebrali. Zróbmy
12     4, 39|     bym nawet nie wspomniał, żeście niezgorzej podebrali ojca...~-
13     4, 43|      jąkał zdumiony.~- A to, żeście świńtuch i tyla! I ani ważcie
14     4, 45|    robię z gęby cholewy.~- A żeście się to ważyli z tym wystąpić
15     4, 45| domyśla,~- Siadajcie, widzę, żeście się zmęczyli.~Wagowała się