Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         jął się drapać i czynić zębami w gęstych kudłach porządek.~-
 2     1, 5 |     obok i wybierał sobie pchły zębami.~Cichość się uczyniła, że
 3     1, 7 |        a tam krowy o pusty żłób zębami dzwonią! - krzyknęła resztą
 4     1, 7 |   świętych nóżek Jego, to udarł zębami za porteczki, to kapot Mu
 5     1, 12|        koniom siana, bo dzwonią zębami o pusty żłób, a ja się poruszyć
 6     1, 12|         skamlał, za kapotę mnie zębami darł i ciągał, nie mogłem
 7     2, 15|  wiedział.~- To jakbyście się z zębami wybrali, drzewo przemarzło
 8     2, 22| trzepiąc w cichości dzwoniącymi zębami... ale to rychło przechodziło
 9     2, 22|       był do cna - ale co chyci zębami trawy, to ino ostre kamienie
10     3, 28|    Byście mądrą byli i język za zębami trzymali, to o tym, gdyby
11     3, 32|         kuropatwy, a moje siwki zębami dzwoniły o żłób...~- Obrodzi
12     3, 35|    Niemców, kiej wilk błyskając zębami.~- Słuchajta, Miemcy! -
13     4, 40|        Pietrka.~- Konie dzwonią zębami o pusty żłób, a ty się wylegujesz
14     4, 45|   rozumiesz! A język trzymaj za zębami, by ci go nie przycięli!~
15     4, 49|   chmurny kiej noc, z zaciętymi zębami, pobladły od męki, a przychodziły