Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |   nawet nie opuściła wełniaka, zapomniała do cna, aż jej odsłonięte
 2     1, 6 |    zaglądały w szyby, ale wnet zapomniała o nich, zapomniała o wszystkim,
 3     1, 6 |        wnet zapomniała o nich, zapomniała o wszystkim, nawet o sobie
 4     2, 14|     bułek przyniósł, że prawie zapomniała o podejrzeniach, a gdy jeszcze
 5     2, 17|      jej po głowie, ale rychło zapomniała o niej, bo śpiewali na chórze
 6     2, 18|    płaczu. Zaniesła mleko, ale zapomniała je przecedzić, pobiegła
 7     2, 20|     ani na to oczymgnienie nie zapomniała mu tych złości i srogich
 8     2, 22|     robotą, że o całym świecie zapomniała, nie baczyła nawet na niego,
 9     3, 27|  pomdlałe nieco, że to im wody zapomniała nalać. Poczęła je właśnie
10     3, 30|    rozpowiada, co śmierć o nim zapomniała! - wtrąciła kowalowa.~-
11     3, 32|        Hale, ady bym na śmierć zapomniała, przeciek to od połednia
12     3, 32|      się z grabiami. ~Ale wnet zapomniała o wszystkim i pokończywszy
13     4, 38|    prędko poszedł dalej.~Nawet zapomniała dać ochfiarę, a jeno patrzała
14     4, 43|      wodzie odblaski światła i zapomniała o wszystkim grążąc się w
15     4, 48| szczęściem, co matka o nim nie zapomniała.~Ale cóż, kiej śpik prawie