Tom, Rozdzial

 1     1, 11|           ujął ją wpół i wichrem zakręcił w miejscu, a muzykantom
 2     1, 11|        miejscu, jak kieby wicher zakręcił - że ino furkot szedł od
 3     2, 18|    opowiadać, co widział na wsi, zakręcił się po izbie, gwizdnął na
 4     2, 19|        rękę, ale w ten mig Antek zakręcił w miejscu i poniósł dalej,
 5     3, 28| Milczenie padło na izbę. Jambroż zakręcił się gniewnie, ale zdzierżał
 6     3, 34|  zahuczał i suchy, palący wiater zakręcił, że drzewa się zatargały
 7     4, 39|         w niego wzgardliwe oczy. Zakręcił się, jakby kijem dostał
 8     4, 40|         to cosik nie na rękę, bo zakręcił się niespokojnie, skubał
 9     4, 41|       zipiąc.~Aż świat się z nią zakręcił i poleciała jakby na dno
10     4, 44|          podskakując na wybojach zakręcił przed kancelarią.~Naczelnik
11     4, 44|          w stronę Lipiec.~Grzela zakręcił się po karczmie i ani spostrzegli,
12     4, 45|          bystro w oczy, dziedzic zakręcił się jakoś niespokojnie,
13     4, 45|   spokojnie z zadartą głową, rój zakręcił z nagła tuż nad nim i poszedł
14     4, 46|       bych nie nadeszli...~Rocho zakręcił się po izbie, cisnął jakieś
15     4, 48|         lesie...~Świat się z nim zakręcił i rozciemniało mu w oczach,