Tom, Rozdzial

 1     1, 12| Teraz zaś, może w pacierz po zachodzie, kiej zmroczało i świat
 2     2, 13|           jeszcze czasami, o zachodzie, z posępnych pól ołowianego
 3     2, 19|   cna, że ino kajś niekaj na zachodzie z tych szarych popiołów
 4     3, 26|  wypoczywać.~Dopiero o samym zachodzie dojrzeli ją wlekącą się
 5     3, 30|      po nieszporach, o samym zachodzie, dobrodziej pojechał drogą
 6     3, 30|   kożuch, gdyż ziąb wziął po zachodzie, była z drugimi.~Póki dnia
 7     3, 31|   północy - tu ziębi...~- Na zachodzie - tu ciemno...~- Na południu -
 8     3, 31|      w południa, a zorzami o zachodzie rozpalone, prawej zwiesny
 9     3, 32|   się patrzeć, wygrzewając w zachodzie czuby wielgachne, a stojał
10     3, 32|    kwitnące drzewa gorzały w zachodzie, te długie zagony, co wlekły
11     3, 33|   słońcu, mroczało, niebo na zachodzie paliło się jeszcze we złocie
12     3, 34|  jasny; dawno bowiem było po zachodzie, a na niebie jeszcze leżały
13     4, 37|    kałużach.~Dopiero o samym zachodzie wyjrzało rozognione słońce
14     4, 41|      i zorze dopalały się na zachodzie.~Antek stał czas jakiś nad
15     4, 41|     wiater się był zerwał po zachodzie, psy całą hurmą zaszczekały