Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |        mówi pokracznie, że go i wymiarkować trudno...~Natrzepała, co
 2     1, 7 |         inom przepomniała, bo i wymiarkować ciężko... A nabożny taki,
 3     1, 10| poglądała po wszystkich, bo nic wymiarkować nie mogła . ~- Czego chcecie,
 4     2, 16|         miało... nie mogli tego wymiarkować. I nie myśleli już nad tym
 5     2, 19| widniała wszędzie. Nic nie mógł wymiarkować, co się to stało, oprzytomniał
 6     2, 25|       ani im początku, ni końca wymiarkować, szły i szły, iż ledwie
 7     3, 28|        a nie mogąc z nich wiele wymiarkować, przerwał ostro i jął ją
 8     3, 28|  Zdumiała się wielce, nie mogąc wymiarkować, w czym się Jagnie krzywda
 9     3, 29| wydzierały, ale co by, nie mógł wymiarkować, bo wiater porywał słowa.
10     3, 33|        uważnie, ale trudno było wymiarkować choćby i jedno słowo. Dopiero
11     4, 39|    naszemu pisane i nie poradzę wymiarkować.~- Nie przy niej pisane!
12     4, 42|      Prawda, że tego ani sposób wymiarkować!~- Nic, jeno mu się w głowie
13     4, 45|        nie mógł jednak złożyć i wymiarkować ani jednego słowa.~- Wracała
14     4, 46|        słyszę; jeno nie poredzę wymiarkować, o co sprawa! - podrapał
15     4, 48|        ale mało wiele poredziła wymiarkować, wiedziała bowiem tylko