Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |       papierosa, a roziskrzonymi uciechą oczami spoglądał na Jaguś,
 2     1, 8 | Siostrzyne zmówiny, to i la nich uciecha - zauważył wójt, że to parobki
 3     1, 11|         buchała ze wszystkich, i uciecha! Twarze się rumieniły, oczy
 4     2, 13|          goniły za nimi z wielgą uciechą i szczekaniem, a tak zajadle
 5     2, 19|     kurzyć, gorącość rozbierała, uciecha rosła, to i młodzi hulali
 6     2, 19|        takim weselem, młodością, uciechą, że już nic nie widziała,
 7     2, 19|    ściany, rozśpiewanym, pijanym uciechą i taką mocą, że flachy się
 8     2, 22|          przegony, piski, a taka uciecha zapanowała, aż się za boki
 9     3, 27|       jeszczech cała wieś wrzała uciechą a gdzie jękami pobitych,
10     3, 27|      przeszło, co Witek z wielką uciechą robił.~Jagna jeno nie wróciła
11     3, 29|  różnościami polał się po Witku.~Uciecha zapanowała, że aż przysiadali
12     4, 38|   radośni wielce i jakoby pijani uciechą.~Łaziła z nimi Józka, targując
13     4, 42|     Gryzie!- powtórzył z głęboką uciechą, wychodząc na szeroką, wyboistą
14     4, 42|         chałupę z niespodziewaną uciechą.~- Moja! Juści, co moja! -
15     4, 47|  grzeszyli. Czemuż to jemu tylko uciecha, a la niej samo płakanie,