Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |             Nie wiecie to? A dyć tamten ! - wskazał przez okno na
 2     1, 6 |      trzaskania gałązek. Ten czy tamten, wszystko było jej zarówno -
 3     2, 15|         nieraz tak odwarknął, że tamten ino ślepiami błyskał, a
 4     2, 15|      przyczepić się nie mógł, bo tamten tak robił rzetelnie, że
 5     2, 15|           chciał go wyminąć, ale tamten zastąpił mu drogę pierwszy
 6     2, 15|        za orzydle, przydusił, aż tamten dech i głos stracił, drugą
 7     2, 17|         kichnął, ów nos ucierał, tamten zaś oczy, bo tabaka była
 8     2, 17| rozważnie i z namysłem odrzekał- tamten o śniegach prawił, kto z
 9     2, 18|  gwizdnąć na Łapę i spojrzeć, co tamten robi.~- Jezus! Dziedzicowy
10     2, 25|       uciekać, ale czując, że go tamten dogania, odwrócił się raptem
11     3, 29|   swojego chłopa?~- Wiadomo, ale tamten we wojsku, daleko i nie
12     3, 30|      ciasno, duszą się ludzie, a tamten ma tylachna pola, że ugorem
13     3, 33|   jamorami... wysługuj się, póki tamten nie wróci. Odpasła cię w
14     4, 42|      przywarł na chwilę, a skoro tamten znowu zachrapał, jął się
15     4, 45|         mu z oczów nie zeszli.~- Tamten poszczuł na mnie, głupi,