Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        rozległ się głos Boryny sprzed chałupy.~- A czegój? - odkrzyknęła.~-
 2     1, 9 |         Śniadanie! - krzyczała sprzed domu Józka.~- Ino cicho
 3     2, 13|     chałupami, odwalali śniegi sprzed drzwi, wywierali na ścieżaj
 4     2, 13|    palce chorością poskręcane. Sprzed okien to tam stary jeszcze
 5     2, 14|   śniegu pod trepami, a dalej, sprzed kościoła, skąd wieś się
 6     2, 14|         westchnęła i zawróciła sprzed kościoła w długie opłotki,
 7     2, 14|     powiedział! A wynoś mi się sprzed domu, bo cię na drogę wyrzucić
 8     2, 14|       nacieszyć, ale zawróciła sprzed kościoła na ścieżynkę utorowaną
 9     2, 17|    była gotowa i ruszyli zaraz sprzed domu ostro, z kopyta, aż
10     2, 18|       się do odwalania śniegów sprzed chałup, rąbali w stawie
11     2, 19|      zaczął iść ku domowi, gdy sprzed kościoła doszedł go bolesny
12     2, 22|       cudowności, że przepadła sprzed oczów ziemia cała, izba,
13     2, 22|         iż chłop jakiś uciekał sprzed okien.~Nie zwracali na to
14     3, 33|  błocie, gołębie podrywały się sprzed stodoły, krążyły w powietrzu
15     4, 41| przynieś no drewek - krzyknęła sprzed domu Hanka, rozmamłana była