Tom, Rozdzial

 1     1, 11|         mówicie, jakbym swojego rozumu nie miała...~- Rady dobrej
 2     2, 15|     powiadali, że coś niespełna rozumu. We dworze nie chce mieszkać
 3     2, 16|    całym światem, kiej nie masz rozumu, a mnie daj spokojnie chleb
 4     2, 16|       szło prosto do serca i do rozumu, juści, że tym ino, co słuchali,
 5     2, 17| pierwszym we wsi jesteście.~- A rozumu też wam Pan Jezus nie poskąpił:~-
 6     2, 19|     postroneczku, mocy pozbawi, rozumu pozbawi i jeszcze na pośmiewisko
 7     2, 19|          Nastka go tak nauczyła rozumu! - szepnął któryś, roześmiali
 8     2, 20|       rychło, a nie uczcie mnie rozumu, dobrze sam wiem, jak było,
 9     3, 26|       dzisiaj ano choruje i bez rozumu zgoła leży, juści, on najbardziej
10     3, 26|          jeno ledwie dycha i do rozumu nie przychodzi, jako ten
11     3, 26|        działy, to mi nawet i do rozumu nie przychodziło... a tom
12     3, 27|      wielki, iż jeśli Boryna do rozumu nie przyjdzie, to śmierć
13     3, 29|         bo oni tam prosto przez rozumu, płaczą ino...~Hanka, chwyciwszy
14     3, 31|  zobaczycie! Naród przyjdzie do rozumu, pomiarkuje, że nie ma się
15     3, 32|     poniektóre, choć lata mają, rozumu nie nabyły! - zakończyła
16     3, 32|         a Nastusia to prosto od rozumu odchodzi, że i Szymek wróci...~-
17     3, 34|       powie, jako ten niespełna rozumu... A on taki pan, że mu
18     3, 35|       sposobu było im trafić do rozumu; zawrzeszczały każdego,
19     3, 35|          nie trafisz z niemi do rozumu: trza by każdą sprać abo
20     4, 37|         Kłąb.~- Lata masz, aleś rozumu nie nabrał. Kiedyż to dziedzic
21     4, 40|         ma go komu przywieść do rozumu!~- Mało to jeszcze Michał
22     4, 40|         on nie przywiódł wsi do rozumu, to już trza wypiąć plecy
23     4, 41|       Bieda ich doprowadziła do rozumu. I potrza to było wszystkiego,
24     4, 45|       nauczyciela przychodzą do rozumu - odrzekł wykrętnie.~- Widzę,