Tom, Rozdzial

 1     2, 16|             mu plusk szedł od rzeki, skowronki śpiewały, już ludzi zoczył
 2     3, 26| rozpostartych rąk świętych puszczała skowronki, by głosiły wesele, a za
 3     3, 27|         gmerał cichuśko w gałęziach, skowronki dzwoniły coraz rzęsiściej,
 4     3, 29|       podnosiły się w chyżym roście, skowronki przedzwaniały nad zagonami,
 5     3, 29|       łyskającą, jakby tymi szybami.~Skowronki wyśpiewywały rozgłośnie,
 6     3, 31|              siwe ślepie; a pierwsze skowronki zaśpiewały, wieś zrywała
 7     3, 31|           zwiesnowego dnia - że jeno skowronki rozgłośniej śpiewały ważąc
 8     3, 34|             i chrzęstu, i trzepotów. Skowronki wydzwaniały wysoko, czasem
 9     3, 34|               w onej cichości nagłej skowronki było słychać na polach,
10     3, 35|      zagwizdał nutą jeszcze słodszą, skowronki dzwoniły prawie nad głowami,
11     4, 37|         słońca jeszcze nie było, ale skowronki już przedzwaniały swoje
12     4, 37|             lasom i w dale zamglone, skowronki śpiewały nad polami, wóz
13     4, 40|           wieś, zaś potem zaśpiewały skowronki, ale jeszcze z rzadka, i
14     4, 40|         zaziajane wrony przefrunęły.~Skowronki śpiewały kajś niedojrzane,
15     4, 44|        świniom, bych zaśpiewały kiej skowronki! - huknął Antek, zatrzęsły