Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         po polach ojesieniałych, pustych i po dachach wsi, zanurzonej
 2     1, 1 |         srebrnymi pajęczynami, w pustych sennych drogach, nad którymi
 3     1, 5 |         żałosny ryk tłukł się po pustych polach.~A co świtanie -
 4     1, 5 |      tych południach cichych, na pustych drogach leżało milczenie,
 5     1, 6 | wyciągały rozpacznie ramiona, na pustych drogach, gdzie nagie drzewa
 6     1, 9 |         pojękiwały po omglonych, pustych polach; ponurym głosem żałoby
 7     2, 13|        hurkotania, jakby tysiące pustych wozów a w pędzie największym
 8     2, 22|     wybawiciela czekają, gdzie w pustych pokojach co noc brzmi muzyka,
 9     2, 22|       pokutujących samobójców; w pustych rozwalonych zamkach i kościołach
10     2, 24| gdzieniegdzie krowy jęczały przy pustych żłobach, a jeno radzono
11     3, 30|          chyłkiem rozejdą się do pustych domów i ze łzami przegryzać
12     3, 30|      wozów i głosy zamierające w pustych oddalach.~- Boga by nie
13     3, 31|       dni jasnych i tych odłogów pustych: ~- A kaj się to podziały
14     3, 33|       drzwi stały powywierane do pustych izb, że tylko w jednej,
15     4, 49|      obgryzały drabiny rżąc przy pustych żłobach, boć staranie poredziła