Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        drugiego łóżka zawołać i poradzić:~- Maryś ! Żenić się czy
 2     1, 2 |        a on jest sierotą, która poradzić się nikogo nie ma; to ino
 3     1, 7 | tęskności... to nie mogąc sobie poradzić, otworzyła swoją skrzynkę
 4     1, 11|         się do Boryny, bo Józia poradzić sobie nie mogła z gospodarstwem.
 5     2, 14|    pieniądze do szuflady.~- Cóż poradzić, kamieni przeciech nie ugryzie.~
 6     2, 15|      zauważył Bartek.~Juści, że poradzić poradził, niedziwna mu była
 7     2, 16|        a użalić się przed kim i poradzić, że już o niczym nie myślał
 8     2, 17|     dworski kowal nie umie obie poradzić...~- Coś często teraz jeździ
 9     2, 18|   księżą oborę patrzy, to i nic poradzić nie poradzili - opowiadała
10     2, 25|       karczmy, by tam swobodnie poradzić, a nie jak te pieski pod
11     3, 29|    widząc, że Kłębowa nie mogła poradzić sękatemu pniakowi, a Paczesiowej
12     3, 29|       się, nie płaczcie!... cóż poradzić?... wola Boża... no, mówię:
13     3, 30|        im powiedział, co nikomu poradzić nie może bo to sprawa komisarza
14     3, 31|         nocy.~Cóż to mogły same poradzić? Zwijały się jeno kole ziemniaków
15     4, 45|       Bóg przykazał.~- Co na to poradzić? każdy żyje, jak może.~-