Tom, Rozdzial

 1     2, 24|         w razie odnowy ognia dać pomoc.~Ostał się w podwórzu i
 2     2, 24|     siłach i dufna już całkiem w pomoc Bożą.~Z podniesioną głową
 3     2, 25| uprzedzony przybywał rębaczom na pomoc.~Na czele parobków jechał
 4     2, 25|          że przybywała im ciągła pomoc, bo rębacze przeszli na
 5     3, 30|       nad nim wzięły, przyzwał w pomoc Pietrka Borynowego i tak
 6     3, 30|         matka z kijem leciała na pomoc; przyparli też gdzieś Jagnę
 7     3, 30|          wyganiać ludzi, bych na pomoc lecieli dworowi.~Ale nikt
 8     3, 31|    jeszcze dziękował za poczciwą pomoc Lipczakom.~- Bo co dasz
 9     3, 31|       umiał, obiecując poczciwie pomoc jaką wyjednać. Odwiódł gdziesik
10     3, 33|      Bartek w ten mig skoczył na pomoc swojej.~Zwarli się kiej
11     3, 33|    słuchać przestali.~Aż tu nowa pomoc im przyszła i we wsi znowu
12     3, 35|     wszystkie zachody, gdyby nie pomoc Rochowa. Jakoś w sobotę
13     4, 37|      Żydy go duszą, to chłopów o pomoc skomle.~- A przódzi to ino
14     4, 41|        cóż, młynarza przeciech o pomoc prosił nie będę.~- Trza
15     4, 42|     morgę, i jeszcze przyobiecał pomoc w drzewie i różnościach.~-