Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         będzie, a ostawicie przy ogniu, że to stary jestem, ostanę,
 2     1, 2 |          a przygrzewał ręce przy ogniu.~- To Jewka was podobno
 3     1, 7 |           jakby wypłakane oczy w ogniu i ozwał się cicho, przebierając
 4     1, 9 |         trzaskały suche karpy na ogniu.~Siedzieli wszyscy na ławach
 5     1, 11|       mózgu i zatopiły ją całą w ogniu, i obwinęły jej duszę z
 6     1, 12| parkotali, jak ta woda na słabym ogniu; siedzieli osowiale, ruchali
 7     1, 12|         niby ten ukrop na mocnym ogniu, a co przysłabli zdziebko,
 8     2, 15|        leżał w gorączce jakoby w ogniu, że musiała wołać Jagustynki,
 9     2, 16|        je białkiem, by zbytnio w ogniu nie popękały, gdy Witek
10     2, 22|        rozpręży jako to żelazo w ogniu, nabrzmieje czuciem i jasnością,
11     3, 28|    wykrzyknął żałośnie.~- Zęby w ogniu suszą i na ziąb narzekają! -
12     3, 30|      budynki na Podlesiu stały w ogniu, płomienie kiej czerwone
13     3, 30|         zajmują!~- Już stodoły w ogniu! - wołali strwożeni.~Ksiądz
14     3, 36|          kieby ten war na wolnym ogniu, nawet rzeka płynęła wolniej,
15     4, 43|       mig cała stodoła stanęła w ogniu, na wsi zerwał się strachliwy