Tom, Rozdzial

 1     3, 27|      ubocznie zaś, tak, by nie miarkując niczego samu się wygadał,
 2     3, 27|   wycedził nieustępliwie kowal miarkując, że stary chce coś tajnego
 3     3, 28|       go może za kara spotkać, miarkując ze smutkiem, iż całkiem
 4     3, 29|       szedł dalej po chałupach miarkując, gdzie może być w czym pomocny.~
 5     3, 32|       Nie sprzeciwiła się, nie miarkując, do czego idzie i dając
 6     3, 35|     oczy zaglądał, jakby cosik miarkując, szepnęła w same ucho niby
 7     3, 35|       przynaglał Rocho, dobrze miarkując, że się ociągać poczynają.~
 8     4, 38|      wolę i pociągał nochalem, miarkując, zali już jedzą i w której
 9     4, 39|      Nastawiła ciekawie uszów, miarkując nieco, kole czego kręci.~-
10     4, 39| Pietrowa! - wtrąciła się Hanka miarkując już, na co się tutaj zanosi,
11     4, 40|     padała ciężko, niczego nie miarkując.~Zeźliła się niemało, gdyż
12     4, 43|     często patrzała, jakby nie miarkując, i odwracała się znużona
13     4, 45|        wartko ruszył ku domowi miarkując sobie po słońcu, jako musiało
14     4, 45|        jak we śnie, ledwie już miarkując, kiedy był dzień, a kiedy
15     4, 48|        się dokoła, całkiem nie miarkując, o kogo tamtej chodzi, ale