Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |    osty, co zaognionymi oczami kwiatów hardo patrzyły w słońce
 2     1, 4 | bukiety papierowych czerwonych kwiatów... a ze ścian i z okien
 3     1, 7 |       izbie, jakby od makowych kwiatów! --zawołał Antek, bo był
 4     1, 11|     tych wstążek, piór pawich, kwiatów, czerwonych portek, pomarańczowych
 5     2, 17|  łypiące powieki do wiśniowych kwiatów a chłodzić...~Wszyscy u,
 6     2, 23|     drzew, pokrytych nadmiarem kwiatów i kolebiących się cicho
 7     2, 23|       jej z oczu jak ta rosa z kwiatów; obcierał je dłonią, to
 8     3, 26| żelazną tymi młodymi chlustami kwiatów przeróżnych.~Dopiero wzmógłszy
 9     3, 32|      skapujące z obsychających kwiatów i liści.~- Jaguś. nie wyjdziecie
10     3, 32|       krze, całe w białościach kwiatów kieby w tych gzłach przenajświętszych.~
11     3, 32| obrzeży sadów, spienioną bielą kwiatów przytrząśniętych. Wieś leżała
12     4, 37|        ciepło, sycone zapachem kwiatów, co tliły się nieprzeliczone
13     4, 38|    cichość, jakby to zadumanie kwiatów przed wschodem słońca, że
14     4, 40|        zagonach niebieskich od kwiatów, ale gęsto poprzerabianych
15     4, 48|       jakimiś miedzami pełnymi kwiatów, wskroś zbóż dojrzałych,