Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |      góry bochnów wielkich jak koła, placków żółtych, bułek,
 2     1, 6 |        i szum wody płynącej na koła i spod stawideł otwartych,
 3     1, 11|      oczymgnienie, byś się pod koła nie zaplątał !~-Na braci
 4     2, 14| półkach cały rząd bochnów kiej koła, a inszego dobra toby i
 5     2, 15|   pracował wszystkimi gankami, koła trzepały się tak mocno jakby
 6     2, 16|    niej niby szprychy świętego koła, i skrzyły się po śniegach,
 7     2, 23|      bełkot wody spadającej na koła młyńskie, a po długiej chwili
 8     3, 26|     przewalała się na młyńskie koła; drogi stąd rozchodziły
 9     3, 29| krzykiem nieustannym waliły na koła, a wiater kieby tymi największymi
10     3, 30|  opuszczonych, w czepcach kiej koła bieluchne, a rzęsiście skarbowane
11     3, 31|     rżały, turkotały rozeschłe koła, psy ujadały zapamiętale
12     3, 35|   wszystko się rozwodzi jak te koła bez luśni.~Doszli wraz do
13     4, 39|      huczały wody spadające na koła.~- Młyn teraz cięgiem robi! -
14     4, 40|     któren z woza spadnie, pod koła zleci! Koni na piechotę
15     4, 49|      dnie toczyły się już kiej koła rozmigotane złocistymi szprychami