Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |      głos i wypominać narodowi grzechy wszelkie, a skąpstwo, a
 2     1, 11|  chciwość i złość, i wszystkie grzechy rozdmucha !~- Juści, któren
 3     2, 16|    przed sobą przewiny swoje a grzechy wszystkie...~Ale w izbie
 4     2, 22|   Wyspowiadał się Jastrząb, za grzechy żałował, Boga przepraszał,
 5     2, 22|   Wieki tak całe poklęczysz za grzechy, popłaczesz, nim odpokutujesz...~
 6     2, 24|      przez drugą wypominać jej grzechy.~Gadały coraz głośniej i
 7     2, 24| zmiłowanie, za Antkowe ciężkie grzechy i przewiny żebrała miłosierdzia,
 8     2, 24|       Stwórca nieba,~Płakać za grzechy, człowiecze, trzeba~- zahuczał
 9     2, 24|       i zrozumiał winy swoje i grzechy, że wstyd wprost nieludzki
10     3, 26|  dopust Boży za złość ludzką i grzechy!~- Pewnie, że nie inaczej.
11     3, 26|     choćby za takie śmiertelne grzechy, jako to Antka z macochą.
12     3, 28|   dyrdy bieżyć będą wytrząchać grzechy.~- I polenić się, co nowego
13     3, 28|      krzywdy czuje, a za swoje grzechy ciężko odpowie. Powiadam
14     3, 30|       Jezus umęczon jest przez grzechy nasze, zabit przez złoście,
15     4, 48|   ostro wymawiać wszystkie jej grzechy, wszystkie, jakie mu była