Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       A na bezrok podwiózłbym gnoju, a uprawił i pszenicy posiał
 2     1, 8 |       i leżały do pół boków w gnoju, z Antkiem się pokłócił;
 3     2, 15|    dnia tyle drogi biegała!~- Gnoju mieli urzucić spod jałówki,
 4     2, 19|       popaść, izbę przymieść, gnoju urzucić; oba krzywdy dziewce
 5     3, 26|       kury pilnie grzebiące w gnoju. ~Podjąwszy próżną już cebratkę,
 6     3, 28|   nakładłszy wespół z Witkiem gnoju, podpierał wóz na wybojach
 7     3, 32|     osowiałe i do pół boków w gnoju, prosiaki coś za mało przyrosły,
 8     3, 32|    Pietrka, wyjeżdżającego do gnoju, ale parobek cosik mruknął
 9     3, 32|      tak spaprał?... - połowa gnoju na skibach.~- Ziemniaki
10     3, 33|       na całą chałupę, z tego gnoju nie wybierze ni jednego
11     3, 33|     odparzy sobie kłęby w tym gnoju, zgnije! Tyla bab w chałupie,
12     4, 41|      przejęta ostrym zapachem gnoju, że nawet ptaki w sadzie
13     4, 41|   Pietrka wyprawił do wożenia gnoju, a sam pojechał w parę koni
14     4, 45| panowie robili, pilnuj lepiej gnoju i wideł, rozumiesz! A język
15     4, 49|     Jagusia w postronkach, na gnoju, zbita do krwi, w porwanym