Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         trysnęła, a ciekła wolno czarna, spieniona.~Stali wszyscy
 2     1, 3 |       była cała, ino kiele ogona czarną łatę miała, a ucho rozerwane,
 3     1, 3 |          cała, a ino kiele ogona czarną łatę miała..."~Słońce się
 4     1, 9 |     biciem dzwonów zerwały się i czarną chmurą leciały ku borom...
 5     1, 9 |       pacierzy, i niósł je w noc czarną...~- Juści... matula moja
 6     2, 23| zawierała powieki, mroki spadały czarną, nieprzeniknioną ulewą i
 7     3, 26|          już ździebko nad ziemią czarną, głuchą i zgoła w mrokach
 8     3, 26|        ano bory wyrastały dokoła czarną obręczą, a wielka droga,
 9     3, 29|      siała groch tuż za płotem w czarną i sielnie znawożoną ziemię;
10     3, 30|          wywarte noc się cisnęła czarna i zaglądał blady sierp księżyca
11     3, 32|          świecie, ksiądz nadział czarną, rogatą czapeczkę, przeżegnał
12     4, 37|    topolową drogę ku smętarzowi.~Czarna chorągiew z kościotrupem
13     4, 38|        wód padających z upustu w czarną gardzie! rzeki, pod olchy
14     4, 40|       miała organiścina, całkiem czarna i w czerwone i zielone kraty.~-
15     4, 40|     wzgórze, na którym wyrastała czarna ściana boru. Wieś ostała