Tom, Rozdzial

 1     1, 10|          Roch je nauczał i pilnie baczył, by psich figlów nie stroiły...
 2     1, 11|        kolące.~Ale nikt na to nie baczył, bo już muzykanci rznęli
 3     1, 12|       Wnet jednak zapomniał; tyle baczył, że Józi powiedział o jadle,
 4     2, 15|          za robotą Antkową pilnie baczył i stróżował go na każdym
 5     2, 18|      dziwował, bo po prawdzie nie baczył dobrze, strach go zdziebko
 6     2, 19|         rozebrało, żem. już i nie baczył, co robię.~- Twoja prawda,
 7     2, 19|         poradził nawet - to i nie baczył, że ludzie dookoła spozierają
 8     2, 20| najlepszego we wsi miał, a wielce baczył, by go na ozorach nie obnosili.~
 9     2, 20|       wątpiach siedzi a podgryza.~Baczył więcej na dobytek, sprawił
10     2, 22|       miał świat cały.~Głupi! nie baczył, czym przyjdzie zapłacić
11     2, 25|          ślubną, że nawet już nie baczył, co ona wyrabia, choć dobrze
12     2, 25|          nie słuchał i na nic nie baczył, jeno prał z całą wściekłością.~
13     2, 25|       ślepiami, nikto na nich nie baczył, wszystkie ano były w takiej
14     3, 28|         Hanki nikto na pogodę nie baczył i robota a pogwary szły,
15     3, 34|         ale naród jakby na to nie baczył; gdyż już od samego świtania