Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |        a katy jedne la drugich, złodzieje, bezbożniki i kara boska
 2     2, 25|   zrywali się wyglądać, czy nie złodzieje; niejeden zaś krzyczał przez
 3     2, 25|      bił pierwszy i krzyczał:~- Złodzieje, wszarze! Batami ich! W
 4     3, 27|      wąsów, a oczy to mu jak te złodzieje latały po kątach; zaśmiał
 5     3, 30|       zlecieli.~- Burek zabity! Złodzieje pewnie!~Trwoga powiała nad
 6     3, 30|       skowyczącego.~- Juści, że złodzieje go tam wrzucili, ale to
 7     3, 31|        nie pilnujesz, że ci się złodzieje podkopują, co! - i już od
 8     3, 31|       że jej konia wyprowadzili złodzieje.~W mig cała wieś się zleciała
 9     3, 31|      tam konia wprzęgli do wozu złodzieje i kołując po rolach, wyjechali
10     3, 31| pierwszej nocy Filipce zza wody złodzieje wyprowadzili maciorę na
11     3, 32|       łez zdradzieckich, co jak złodzieje wymykały się niekiej spod
12     3, 32|  powiedziała, jeno kryjomo kiej złodzieje chodziły za sobą ślepiami.
13     4, 39|        znowu czego nie wynieśli złodzieje.~Hanka patrzyła na niego
14     4, 40|       grudkę, uciekły cicho jak złodzieje.~Zaś potem, że siedział