Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |      pięć rubli... buty by się zdały... ze trzy ruble... ni;
 2     1, 5 | uliczkach, aże domy się trząść zdały i rozlewały po wielkim placu
 3     1, 9 |       że ludzie i pola, i wsie zdały się już być jednym wielkim
 4     2, 23| Kołysali się w takt głosów, co zdały się bić tęczowymi skrzydłami
 5     3, 27|       wodzie, kaj i owe chmury zdały się płynąć zanurzone w niebieskościach,
 6     3, 30| rzędami pochylały się nad nią, zdały się jej jako zamglone przypomnienia...
 7     3, 32|        piersi matki karmiącej, zdały się dychać w słodkim wzbieraniu,
 8     3, 32|        polanach samotne drzewa zdały się żywym ogniem płonąć,
 9     3, 35|   westchnienia i szepty gorące zdały się całą izbę wypełniać
10     3, 36|   utrudzonych.~- Gospodarzu! - zdały się skamleć żyta zastępujące
11     4, 37|        wodą i nabrzmiałe mocą, zdały się wrzeć niepowstrzymanym
12     4, 40| parzyła ją pierzyna i poduszki zdały się rozpalone kiej blachy,
13     4, 41|       na sprawę.~Że na nic się zdały chytre kowalowe zabiegi.~
14     4, 47|       nim... na nic już by się zdały cygaństwa... Topora chycił