Tom, Rozdzial

 1     1, 11|       weselne, żeby gospodyni zbytnio się nie szkodowała.~Przepijały
 2     1, 11| dziewkę ci przynajmę, byś się zbytnio nie utrudzała... obaczysz!...~
 3     2, 15|     podwyżki, ani cieszyło go zbytnio, że Mateuszowi zmiękła rura
 4     2, 16|     smarowała je białkiem, by zbytnio w ogniu nie popękały, gdy
 5     2, 19|       słuchał tych wyzwisk ni zbytnio do serca nie brał, że dobrodziej
 6     2, 20|    Swoje tylko powiadam, a wy zbytnio w siebie dufacie. Baczcie
 7     2, 20|       boleści, nawet rzemieni zbytnio nie czuł, chodził kiej ogłupiały
 8     2, 22|    drugą, nie zawodząc ni się zbytnio opóźniając, boć każda kuma
 9     2, 22|   niewiela, bo nie dowierzały zbytnio tym nowomodnym wymysłom
10     3, 26|      co i komu! Nikto się tym zbytnio nie frasował ni narzekał,
11     3, 27|     stowarzyszając się jednak zbytnio i nie ciesząc z ich łask,
12     3, 29|       A zauważył, że się kajś zbytnio smucą i wyrzekają - żarty
13     3, 30|      Zląkłem się, byście tego zbytnio do serca nie wzięli!- zaczął.~-
14     4, 49|        jeszcze nie brali tego zbytnio do serca.~- Próżniaki wymyślą