Tom, Rozdzial

 1     2, 16|       głosem:~Kolędować małemu !~Zatrzęsły się drzewa i zadygotały
 2     2, 24| przepłakanym jękiem, aż mury się zatrzęsły, naród porwał się z klęczek,
 3     2, 24|         mówił zaś tak gorąco, że zatrzęsły się dusze w udręce grzeszności
 4     3, 30| wszystkich, jeno lipeckie ludzie zatrzęsły się z żalu i przypomnienia
 5     3, 30|       zaszumiały, wiater powiał, zatrzęsły się młode liście, a ziemia
 6     3, 30|       piski, wrzawa, śmiechy się zatrzęsły, aż na całą wieś się rozlegało.~
 7     3, 31|         żegnając się raz po raz.~Zatrzęsły się wszystkie, mróz przeszedł
 8     3, 33|        Chory drgnął, oczy mu się zatrzęsły, obejrzał się na nich.~-
 9     3, 34|         jeden za drugim, grzmoty zatrzęsły ziemią i ognie błyskawic
10     3, 36| złowróżbny szum powiał od borów.~Zatrzęsły się drzewa samotne, deszcz
11     4, 44|    powiedzenie, jaże się kałduny zatrzęsły z uciechy, gdy naraz wójt
12     4, 44|       skowronki! - huknął Antek, zatrzęsły się śmiechy, a on wołał
13     4, 45|    stawie, kajś znów śmiechy się zatrzęsły, to ryki krów, to księże
14     4, 48|       się na ziem, ale po chwili zatrzęsły się, i znowu krótkie, rozpalone