Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |     przyodziewać do kościoła i wychodzić, bo dzwony wciąż jęczały
 2     1, 9 |      tam na oziminę lubią kozy wychodzić... Ćma była, tom siedział
 3     2, 15|     nie przeziębiła za stodołę wychodzić...~Gruchnęli śmiechem ogromnym
 4     2, 17|     wracać, a jej tak było żal wychodzić stąd, że prawie z płaczem
 5     2, 20|   znalazł w opłotkach, musiała wychodzić do Antka.~Nie dał się więc
 6     2, 24|     strony i spiesznie zaczęli wychodzić.~Nim się spostrzegł, został
 7     2, 25|    będę.~- Przykrzy ci się już wychodzić do mnie, przykrzy...~- Jakże,
 8     3, 28|    idąc za nią, że trzeba było wychodzić, ledwie co wraziwszy ręce
 9     3, 33|     zbierać, rychtować wozy, a wychodzić, kto piechty iść musiał.~
10     3, 36|   drugich domów jęli też gęsto wychodzić na kośbę.~Słońce właśnie
11     4, 41| starczy, do tylu musisz co noc wychodzić...~- A żebyś skapiał kiej
12     4, 43|   paśnikach, konie nie chciały wychodzić na świat, a ludzie, przemęczeni
13     4, 45|       jaki tydzień trza będzie wychodzić z kosą.~- Na Modlickiem
14     4, 49|       zmówieni wszyscy zaczęli wychodzić do żniwa, że ano z każdej