Tom, Rozdzial

 1     3, 26|    zbiory i na tę wytęsknionej szczęśliwości godzinę...~Ziemia się rozdzwaniała
 2     3, 32|        miała ani jednej chwili szczęśliwości w całym życiu, nic zgoła!
 3     4, 37|           Tyla ano człowieczej szczęśliwości! - mamrotał rozdziewając
 4     4, 37| śpiewań janielskich i wiecznej szczęśliwości, że naród wzdychał ciężko,
 5     4, 37|        jeno...~- I cóże są one szczęśliwości, dobroście, nadzieje?~Czczym
 6     4, 40|      jakieś nieba i raje pełne szczęśliwości.~Kwardy był przeciek i do
 7     4, 45| dożywać dni swoich w spokoju i szczęśliwości.~- A kiedyż to Felek przyjedzie
 8     4, 45| zatajonym w kątach warg, pełna szczęśliwości, a zarazem lęku, i pełna
 9     4, 45|        jakoweś wyśnione światy szczęśliwości, dała się wszystką duszą
10     4, 45|      wszystką mocą człowieczej szczęśliwości:~- Święty! Święty! Święty!~
11     4, 45| zuchwale sięga, o wiecznej śni szczęśliwości, bo się jej widzi, że nie
12     4, 45|         pełna cichej, pokornej szczęśliwości a czekania.~I któregoś dnia
13     4, 47|        dumy i nieopowiedzianej szczęśliwości, radosne łzy siwiły się
14     4, 49|        dawien dawna upragnione szczęśliwości.~Któregoś z takich żniwnych,