Tom, Rozdzial

 1     1, 12|     czas ostatni... - buchnął strasznym płaczem, zarył twarz w słomę
 2     2, 13|       i zalały niebo czarnym, strasznym kipiątkiem błota i rumowisk...~
 3     2, 21| przyginał ciężko i uderzał ze strasznym krzykiem, a bił już jak
 4     2, 22|        zerwał się nagle i jął strasznym głosem wyklinać i pomstować!~
 5     2, 25|      wydawał się jej dzikim i strasznym kiej ten zbój z lasów; jakże,
 6     2, 25|      Jezus! Ociec! - wrzasnął strasznym głosem, porwał go na ręce,
 7     3, 30|        żałością, poniżeniem i strasznym poczuciem krzywdy! Nie mogła
 8     3, 33|    się, raz po raz wybuchając strasznym rykiem, a tak była sponiewierana,
 9     3, 33|     minutę, a serce ściskając strasznym żalem i przerażeniem.~Łapa
10     3, 35|     się o ściany i sprzęty ze strasznym wrzaskiem.~Ludzie już zaczęli
11     4, 37|   nabrzmiewały niekiedy takim strasznym krzykiem, jaże włosy powstawały
12     4, 37|      i przyjdzie stanąć przed strasznym sądem Pana...~Że nawet sam
13     4, 47|  Padła na ziemię zanosząc się strasznym, obłąkanym płaczem.~Mateusz
14     4, 49|     kto ją wymija, wybuchnęła strasznym głosem:~- A żeby was mór!