Tom, Rozdzial

 1     1, 11| przystawali do nich i szli dalej społem, i już wszyscy w jeden głos
 2     1, 11|        oj ta dana, da!...~Hukali społem i z mocą taką, aż się po
 3     1, 11|          sobie, aż się popłakali społem, a Józia najrzewliwiej zawodziła,
 4     1, 11|         i porwane wichurą poszły społem w długi, zawrotny, ognisty
 5     2, 16|         U ojca razem posiedzim i społem pójdziemy na pasterkę -
 6     2, 16|         wtórowała, i tak płakali społem, nie mogąc się utulić, aż
 7     2, 16|          przeszła, naród śpiewał społem, modlił się, wzdychał, płakał -
 8     2, 17|        tak wezmę, jakbym uradzał społem.~Wyszli markotni nieco,
 9     2, 23|       się, szamocą, chwieją, nim społem w lutą śmierć upadną...~
10     2, 24|     przed ludźmi.~Wyprawiali też społem takie brewerie po wsi, napastowania
11     3, 27|          w cieniach, kiej wyszli społem na dzień dogasający, że
12     3, 30|      pokrzywdzonych... Wszystkie społem do chałup powrócą radośnie
13     3, 30|          z tęsknicą i turbacjami społem do snów legną...~Jezus mój,
14     3, 30|         i porwał dusze, iż naraz społem, kiej ten bór człowieczy,