Tom, Rozdzial

 1     1, 11|       wesoło, aż się trzęsło od śmiechów, wrzasków i biegań, bo niejedni
 2     1, 11|     Izba aż się trzęsła od tych śmiechów, krzykań i przegonów.~Z
 3     1, 11|       te pasy nabijane, a pełne śmiechów i swawoli; pełne weselnej
 4     1, 12|          aż się izba trzęsła od śmiechów, a najbarzej Jambroży dowodził,
 5     2, 22|      swoje, bych więcej było do śmiechów i zabawy.~Przyszedł w końcu
 6     2, 22|       od tych wrzasków, gonów i śmiechów!~Opatrzyła ich suto Kłębowa,
 7     2, 25|      czas było radości, wesela, śmiechów!~Świat cały zajmował się
 8     2, 25|         naród, jeno że nie było śmiechów, żartów i wesela. Stali
 9     3, 26|      wieś trzęsła od wrzasków i śmiechów !...~- Bo jako ten grób
10     3, 30|     trzęsła i wrzawa turkotów i śmiechów wichrem przeleciała. Chciała
11     3, 31|         i tam żegnali się wśród śmiechów i krzykań, ale nim jeszcze
12     3, 32|   wybuchami gorących całunków i śmiechów.~Kobiety, rozognione i jakby
13     3, 34| ochfiaruje!~Aż się pokładali ze śmiechów i przekpiwań.~- Chłop za
14     4, 49|     trzęsły od wrzawy radosnej, śmiechów, rozpowiadań, śpiewań a