Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |           ten jeden krowi ogon... sielny gospodarz.~- Był już karany?~-
 2     1, 5 |          do rynku, bo jarmark był sielny i choć to jeszcze dość rano,
 3     1, 5 |        jakimś dyszlu wystającym~- Sielny jarmarek - rzekł po chwili
 4     1, 11|          trzysta złotych zebrali!~Sielny karwas grosza, ale mucha
 5     2, 15|         bez wrzasków i bijatyk.~- Sielny las! Drzewa kiej świece!~-
 6     2, 19|           odmawiał, że Stacho był sielny zabijaka, wicher nieposkromiony
 7     2, 22|      dojrzał za łąkami jakiś dwór sielny, jakby cały ze śrebła, szyby
 8     3, 26| dziecińskie.~- Borynowa pszenica, sielny kawał! Juści!... bo to nie
 9     3, 26|              a może i po siwej... Sielny ciołek...~Obejrzała się
10     3, 28|     Strach ją ździebko przejął.~- Sielny wieprzak, daliście ze trzydzieści
11     4, 40|         do cię jak dwie krople.~- Sielny parob! - zawinął go w róg
12     4, 42|        póki się nie wspomożemy.~- Sielny dwór, widzę, zamyślasz! -
13     4, 44|   miarkuje, co ten koński ogon!~- Sielny pan, ma wolę, juści, wszy
14     4, 45|          rozmysłem, jaże młodszy, sielny parob o rozlatanych ślepiach,