Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |            im za drabiny po garści siana, żeby spokojniej stały przy
 2     1, 3 |        napoił konie i przyłożyl im siana, aż parskać zaczęły i bić
 3     1, 3 | gospodarzem do miasta! - Uwił kłak siana i wyczyścił jej bok zawalany. -
 4     1, 12|       wyrko.~- Witek, załóż koniom siana, bo dzwonią zębami o pusty
 5     2, 24|       niekiedy z porozwalanych kup siana wytryskiwały strugi czarnego
 6     3, 27|     strachliwie.~- Przyrzuć krowom siana, by przejadły do udoju,
 7     3, 28|        ręce, koniom podrzucał kłak siana i nakładłszy wespół z Witkiem
 8     3, 29|          uwiązanej do trześni kłak siana podrzucał albo przykucał
 9     3, 36|         Wysoka i gęsta, nabierą se siana, no! - rzekł drugi stając
10     4, 37|       musiała pomagać kopić resztę siana i wszystką koniczynę, gdyż
11     4, 39|         ostatnie zapóźnione pokosy siana, że zapach jaże wiercił
12     4, 40|            stodoły do tegorocznego siana; zaglądał nawet do chlewów
13     4, 40|        bróg, już odnowiony i pełen siana, przyglądał mu się spod
14     4, 46|        przetrząsali dom kieby kopę siana. Antek musiał im wszystko