Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | pocierał zwilgotniałe zapałki o portki, nim zapalił.~Pykał od czasu
 2     1, 3 |       się obu' rękami z tyłu za portki i gnał w opłotki.~- Jezu,
 3     1, 3 |      pięć rubli, a chłopak nowe portki i lejbik.~Sprawa o woranie
 4     1, 4 |   dziesięć rubli i dwoje szmat, portki i koszulę... Kożuch choćby
 5     1, 5 |   Wieprzak chudy na bokach, ale portki ma niezgorsze na szynki -
 6     1, 11|         w słońcu grały pasiaste portki, czerwone spencerki, pęki
 7     2, 16|       wstęgi u koszul zielone i portki żołtopasiaste , a pchali
 8     2, 24|     najdzieta tam jeszcze jakie portki!...~- Hale! wyniósł je całe,
 9     3, 27|   dorzucając niecoś świeżego.~- Portki tak ciężą, że ci i na kulasy
10     3, 30|    parobka udaje...~- I co dnia portki gubił, tak przed bykiem
11     3, 30|       pociągając go ździebko za portki, bo miał wszystką przyodziewę
12     3, 32|      granatowe, faje w zębach i portki na cholewach.~- Rychtyk,
13     3, 33|         Głupia, każden chłop ma portki, Mateusz mu czy Kuba, każden
14     3, 33|       pludry, nie tak śpieszno, portki pogubita!~- Świńskie pociotki! -
15     3, 34|         podniesie.~- Albo jakie portki po Macieju ochfiaruje!~Aż
16     3, 35|     właśnie powyrzucane kapoty, portki i koszule, związał je w
17     3, 36|  Pozrucali spencerki, podwinęli portki do kolan, rozstawili się
18     3, 36|       gwarów, migotały pasiaste portki, czerwone wełniaki niby
19     4, 37|      sprawił na ślub z Jagusią, portki pasiate i buty prawie całkiem
20     4, 38| śpiesząc.~- Wolniej, pludry, bo portki pogubita.~Jakiś chłopak
21     4, 38|      sprzedać za obertelek całe portki. Głupie, skoro dziedzic
22     4, 40|    chłopca.~- Prawda, bo już te portki, com dostał jesienią, są
23     4, 42|       Hale! ostawie cię to, byś portki ozdzierało, co?~Zaś do kamionek
24     4, 42|       potrza? Cóż to mam? Jedne portki a te gołe pazury! - mruknął