Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |        w głowę zachodzę, że po prawdzie to krzywdy mi nijakiej u
 2     1, 10|        pytała cicho.~- I... po prawdzie to Weronka zabaczyła mi
 3     2, 13|    niecoś, ale niewiela, bo po prawdzie krowa była dużo warta, i
 4     2, 16|        przybiegli z darami, by prawdzie dać świadectwo."~Długo czytał
 5     2, 18|        się tak dziwował, bo po prawdzie nie baczył dobrze, strach
 6     3, 28|       ujść mu nie ujdzie.~- Po prawdzie, że ojca rodzonego bronił,
 7     3, 29|   więcej, skoro nie chciał. Po prawdzie i u niej było ciasno, a
 8     3, 30|     wymówiła się słabością, po prawdzie, bo już poczuła się ździebko
 9     3, 31|        kokoszkę, nie nieśną po prawdzie, ale zawdy wartałą ze dwa
10     3, 31|      mi chłopaka, kumo, ale po prawdzie wałach był przedni.~- Prawda,
11     3, 32|             Rzekliście! Ale po prawdzie, co poniektóre, choć lata
12     3, 34| dziękował i przepraszał; bo po prawdzie wszyscy go mieli za dziadaka
13     3, 34|      jeszcze dokładają, zaś po prawdzie to nie wiadomo, jak było...
14     3, 35|     strachu. Kłąb podjął:~- Po prawdzie, taka szkoła nam na nic...