Tom, Rozdzial

 1     2, 14|    zadychał zdziebko, tom tego powietrza łapał... pierunem będzie...
 2     2, 16|         rzeźwił się i nabierał powietrza, przytomniał... ale taka
 3     2, 18|     zatrzymał, by złapać nieco powietrza i popatrzeć na pieniądze,
 4     2, 21|        co patrzeć.~- Jeno tego powietrza złapię i letę, Hanuś, letę...~
 5     2, 25|        by wpuścić do izb nieco powietrza, kobiety wyłaziły na przyzby
 6     2, 25|   skraju boru, by złapać nieco powietrza i wnet dojrzał, co się z
 7     3, 30|     zamajaczyły głowy na jaśni powietrza nieprzysłonionego; wszędy
 8     3, 30| chlustały wskroś przejrzystego powietrza, staw mienił się w ogniach,
 9     3, 30|    wskórają, co się przelecą i powietrza innego zachwycą.~Nie odrzekła,
10     3, 32|     się coraz barzej na jaśnię powietrza rozkwitające sady, kieby
11     3, 34|       to będzie jak w Górkach: powietrza prosto zbraknie do dychania
12     4, 37|  białawym wrzątku rozprażonego powietrza.~Pomdlałe drzewiny poruchiwały
13     4, 37|   coraz gęściej, gdy nabrawszy powietrza ozwał się znowu, jeno co
14     4, 39|    Ledwie już poredziła nabrać powietrza zbielałymi wargami, opadła