Tom, Rozdzial

 1     2, 19|    spoglądali na nią z podziwem. Ponad wszystkie piękniejsza. A
 2     2, 25|        zniewalał dobrością i był ponad wszystko na świecie najmilejszy,
 3     3, 29|   ogromna, samych chałup stojało ponad pięćdziesiąt i ziemi do
 4     3, 32|       się wynosił białymi murami ponad wszystko i złotym krzyżem
 5     3, 35|  niebieską pajęczyną wynosił się ponad strzechę.~Jagna wyszła z
 6     4, 37|         dmiesz, a wynosisz hardo ponad wszelkie stworzenie?~Tym
 7     4, 38|         kłęby kurzawy wzbiły się ponad drzewa.~- Jakieś spóźnione -
 8     4, 40|        oczy makiem i wodził kajś ponad dole i stronami zachwyceń
 9     4, 40|         wznosił spod kopyt i bił ponad topole kiej chmura, w zaczerwienionych
10     4, 45|      stroiła jak żadna i że była ponad wszystkie urodniejsza, żeby
11     4, 48|         oto siedzi przed nią ten ponad wszystko wybrany, że se
12     4, 48|       unosiły się jeszcze wyżej, ponad światy.~Słońce już zaszło
13     4, 49| pohańbiona na wieki, skrzywdzona ponad człowiecze wyrozumienie
14     4, 49|       wyrozumienie i nieszczęsna ponad wszystko, leżała jakby już