Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |           podnosić głos i wypominać narodowi grzechy wszelkie, a skąpstwo,
 2     2, 16|             odczuciu łaski Pańskiej narodowi danej !~Hej, mój Jezus kochany!
 3     2, 22|        ludzki, sprawiedliwy i dobro narodowi całemu czyniący, o jego
 4     2, 25|         skamlący:~Matyjasiło się to narodowi, że i nie wypowiedzieć,
 5     2, 25|         tęsknicach przechodził czas narodowi, to juści, nie dziwota,
 6     2, 25| naszczekiwać...~Trafiło to do serca narodowi, bo całą hurmą ruszyli do
 7     3, 29|       ciężko.~- Pomagacie wy i talk narodowi, pomagacie!... Kiejby nie
 8     3, 29|               Aż w końcu to się już narodowi począł widzieć jako ten
 9     3, 30|        Sakramentem jął zstępować ku narodowi w sinym obłoku kadzideł
10     3, 32|             zamilkł i przyśpiewując narodowi, chodził oczyma po tym nieobjętym
11     3, 36|            zaś karczmarz też pomaga narodowi ze strachu o siebie, dobrze
12     4, 37|             jeno zdradę chłopskiemu narodowi gotuje - wołał któryś barzej
13     4, 44|          nie chciały w niczym ulżyć narodowi! Słuchajta panów, kiedyśta
14     4, 44|             dzień i noc, bych tylko narodowi przyjść z pomocą, bych go