Tom, Rozdzial

 1     1, 5 | młynarczyka.~- Ale, prawda była, młynarzowa tak gada, żeby swojego zasłonić.
 2     1, 9 |           cała wieś prawie, bo i młynarzowa w kapeluszu kiej dziedziczka,
 3     1, 11|     drzwi komory i organiścina z młynarzową wywiedły Jaguś na izbę,
 4     1, 11|       gospodynie z organiściną i młynarzową na czele, po skrzyniach,
 5     1, 11|      jakie: słuchały uważnie, co młynarzowa rozpowiadała o dzieciach
 6     1, 11|        tak rozpuszczały gęby, aż młynarzowa zaczęła im przekładać, by
 7     1, 11|    słabiźnie.~Zaś na dokończenie młynarzowa i Wachnikowa zaczęły zbierać
 8     2, 14|        nim się rozgadały, weszła młynarzowa i zaraz prosto z rnostu
 9     3, 26|  powiewały białe firanki, a sama młynarzowa siedziała przed progiem
10     3, 28|       miała wczoraj zajrzeć...~- Młynarzowa ją przed wieczorem wezwała
11     3, 30|         ołtarza stojała z daleka młynarzowa i organiścina, sielnie wystrojone.
12     3, 30|     służbą wszędy jednaka bieda! Młynarzowa się przede mną uskarżała
13     4, 40|        tego kłótnia nie wyszła z młynarzową.~Właśnie co ino była podwieczorek
14     4, 47|       sobie doją! - wykrzykiwał.~Młynarzowa, też jakoś kwękająca, spłakana