Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |    sądzie - rzuciła żona.~- Ile lat?~- Hę?... a, lat?... bo
 2     1, 3 |            Ile lat?~- Hę?... a, lat?... bo ja to pomnę! Matka,
 3     2, 25|      pioruny nie zmogły i setki lat nie skruszyły, a topory
 4     3, 26|        Przeciech od dawnych już lat o tym jeno deliberowała
 5     3, 30|      przybywa... jeszcze niecoś lat, a zbraknie la wszystkich... -
 6     3, 33|      nieustępliwą - jakże! tyle lat wszystkim rządziła, tyle
 7     3, 33|        wszystkim rządziła, tyle lat nikto nie śmiał się jej
 8     3, 33|       zasądzą, może na dziesięć lat. Słyszycie to?...~- Słyszę,
 9     3, 33|     powiada - najmniej dziesięć lat... zmarnuje się chłop..."
10     3, 34|         te ciągłe bunty na parę lat do kryminału... że to wszystko
11     3, 34|        zrobili za moich młodych lat!... Przed kościołem do krwi
12     3, 35|       się, jakby jej z dziesięć lat ubyło.~- Uwińcie się ze
13     4, 37| chowacie... Znałem go bowiem od lat i zaświadczam, , jako żył
14     4, 41|   jeszcze przyobiecał zrzynów i łat, zaś ślub Nastusi odłożyli,